28 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej m. Trzcielin

Zapraszamy na poszukiwania paru skrzynek na terenie byłej jednostki wojskowej. Teren raczej bezpieczny, aczykolwiek trzeba zabrać latarkę oraz coś do pisania. Parking rowerowy - każde drzewo, parking dla aut przed wjazdem na teren dps, oczywiście nie wjeżdzamy ani nie wchodzimy na teren za bramą.

Zadaniem głównym dywizjonu była obrona aglomeracji Poznań i jej węzła kolejowego od strony zachodniej. Jednostka wyposażona była w zestaw rakietowy średniego zasięgu SA-75. 

W strefie “A” znajdowały się następujące obiekty: budynek sztabu, budynek koszarowy, biuro przepustek, budynek MPS i stacja paliw, remiza wojskowej straży pożarnej, stanowisko radiostacji, izba chorych, park sprzętu technicznego. Dodatkowo w 28. dywizjonie na terenie strefy koszarowej znajdowała się strzelnica pistoletowa i plac musztry.

Centralną płaszczyzną strefy bojowej dywizjonu było stanowisko dowodzenia rozmieszczone w zagłębionym betonowym schronie, który podzielony był na szereg pomieszczeń w których znajdowały się poszczególne kabiny stacji naprowadzania rakiet (SNR). Pozostałymi elementami ugrupowania bojowego było: 6 wyrzutni typu SM-63 rozmieszczonych promieniście w odległości ok. 100 m od płaszczyzny SNR, stanowiska (wiaty) samochodów transportowo-załadowczych (STZ) PR-11B, po jednej wiacie dla każdego plutonu baterii startowej, stanowisko bojowe radiolokacyjnej stacji wstępnego wykrywania i poszukiwania (RSWP) P-12 (28.do nie posiadał na swoim wyposażeniu wysokościomierza), płaszczyzny elaboracji rakiet paliwem rakietowym i utleniaczem, ukrycia dla obsług startowych którymi były schrony typu “U” dla każdej obsługi wyrzutni rakietowej oraz stanowiska polowych stojaków rakietowych (RSP-1). Wydzieloną częścią strefy bojowej był rejon magazynu rakietowego nr 7.

Całość strefy bojowej ogrodzona była podwójnym płotem z drutu kolczastego. Wewnątrz ogrodzenia rozmieszczone były posterunki wartownicze na wieżach strażniczych i posterunki blokowe psów wartowniczych. W 28. dywizjonie poza terenem jednostki, znajdowała się 100 metrowa strzelnica karabinowa. Praktycznie wszystkie dywizjony OPK położone były daleko od większych aglomeracji miejskich. Podyktowane to było zachowaniem tajemnicy wojskowej w czasie powstawania wojsk rakietowych OPK. Ale nie tylko. W związku z pełnionymi dyżurami bojowymi i istniejącą możliwością startu rakiet dyżurnych w czasie pokoju, koniecznością było zachowanie bezpiecznej odległości oddzielenia się silników startowych rakiet i ich upadkiem poza terenami zurbanizowanymi. (x)

Więcej informacji można przeczytać na stronie.