Dla tych, który nie chcą czytać:
Kesz pod współrzędnymi.
Dla tych, którzy chcą się czegoś dowiedzieć:
Pierwsze wzmianki o Moście Rogoźników pojawiły się w II połowie XVI w. Został on wybudowany dość szybko nad wykopanym w 1598 roku korytem Nowej Motławy na przedłużeniu ówczesnej ulicy Mniszej (Münchengasse, dziś ul. Żytnia) z Nabrzeżem Matników (wyplataczy mat na statki, zwanych także rogoźnikami). Na ilustracji pojawił się po raz pierwszy w 1600 roku.
Początkowo konstrukcja była drewniana. 26 czerwca 1891 roku otwarto nowy, ceglano stalowy most zwodzony, po którym poprowadzono tor tramwajowy, aby zapewnić płynność komunikacji miejskiej na wypadek zamknięcia Mostu Stągiewnego. Z przystanku na ul. Szopy (Mattenbuden) tramwajem nr 4 młody Günther Grass dojeżdżał do dworca kolei wąskotorowej (Kleinbahnu).
W trakcie II Wojny Światowej został zburzony. Po wojnie przerzucono na nim prowizoryczną, drewnianą kładkę, która została rozebrana w latach 1960-tych, po odbudowie Mostu Stągiewnego.
Po raz ostatni można było w tym miejscu przekroczyć Nową Motławę w latach 2021-2022, kiedy wybudowano tymczasową kładkę na czas przebudowy Mostu Stągiewnego na zwodzony.
Obecnie na jego przyczółkach umiejscowione są niewielkie tarasy widokowe.
Istnieją plany jego odbudowy, jednak obawiam się, że nie nastąpi to szybko...
Źródła:
Powiązane: