Zamek Kempen, lokalnie znany jako Burg Kempen, leży w centrum miasta o tej samej nazwie, w regionie Nadrenia Północna-Westfalia w Niemczech. Pierwszy zamek w tym miejscu został wymieniony w 1347 roku. Prawdopodobnie został zbudowany w 1316 roku. Obecny zamek, zbudowany z cegły, został zbudowany w latach 1396-1400 przez arcybiskupa Friedricha III von Saarwenden. Znajdował się w najbardziej wysuniętej na północ części archibiskupstwa kolońskiego i służył jako bastion przeciwko Kleve. Był rezydencją urzędników arcybiskupa do zarządzania obszarem. Zamek jest zatem znany również jako Kurkölnische Landesburg. W XVI wieku zamek Kempen popadał w ruinę, aż do 1570 roku, kiedy to arcybiskup Salentin von Isenburg go odrestaurował. W tamtych czasach zamek był otoczony fosą wypełnioną wodą, a północno-wschodnie skrzydło zamku było chronione przez bastion w kształcie półksiężyca. W 1579 roku połowa mieszkańców miasta zmarła na dżumę. W 1634 roku, w trakcie wojny trzydziestoletniej, arcybiskup Ferdynand von Bayern przebudował zamek z fortu na wygodniejszą rezydencję. Między innymi, otwory strzelnicze zastąpiono dużymi oknami. Nie tylko urzędnicy arcybiskupa mieszkali tutaj, ale także sam arcybiskup często odwiedzał to miejsce podczas polowań w okolicy. Ta przebudowa okazała się błędem, ponieważ w 1642 roku miasto i zamek zostały oblężone przez wojska heskie. Po ciężkim bombardowaniu zdobyli je i okupowali przez 7 lat. Kiedy odeszli, zamek Kempen był w podupadłym stanie. W 1794 roku, po 150 latach pokoju, zaatakowały wojska rewolucji francuskiej. Zajęły miasto i zamek i zakończyły rządy elektoratu kolońskiego. Skonfiskowali Zamek Kempen i w 1807 roku sprzedali go Peterowi von Löwenichowi, producentowi jedwabiu z Krefeld. Ten szukał jedynie korzyści finansowych i zburzył skrzydło północne i bastion. Po tym zamek popadł w ruinę. W 1851 roku pożar zniszczył Zamek Kempen, z którego pozostały jedynie zewnętrzne mury. W latach 1856-1863 wypalone ruiny zamku zostały odbudowane w stylu neogotyckim przez architekta Wiethase. Następnie zamek był wykorzystywany jako szkoła do 1925 roku. W XX wieku zamek był używany przez różnych urzędników państwowych. Obecnie w zamku mieści się archiwum.